Jedną z ciekawszych atrakcji, która znajduje się u podnóża Szrenicy w Kamiennym Kręgu, jest rzeźba Żelaźni Ludzie, autorstwa Zbigniewa Frączkiewicza. Jest ona zaliczana do jednego z najważniejszych przedsięwzięć rzeźbiarskich, które zostały zrealizowane w ostatnich dziesięcioleciach w kraju. Autor tego niezwykłego projektu, jest uważany za jednego z najbardziej uzdolnionych i wszechstronnych rzeźbiarzy naszych współczesnych czasów. Studiował on na ASP w Warszawie, a od 1989 roku mieszka w Szklarskiej Porębie, gdzie między innymi prowadził Galerię F oraz podejmuje się inicjatyw rzeźbiarskich, takich jak plenery rzeźbiarskie. Zbigniew Frączkiewicz jest artystą, który zajmuje się tworzeniem rozmaitych rzeźb, a materiałem jaki jest do tego wykorzystywany, jest kamień oraz żelazo. Stworzył on między innymi pomnik ofiar Lublina’82, a także figurę Chrystusa na Krzyż Milenijny w Bolesławcu. Jego najważniejszymi wystawami w kraju były” „Sakralna Rzeźba Świecka”, „My z XX wieku”, a także „Sculpture Grande”. Frączkiewicz miał okazję wystawiać swoje ogromne rzeźby w takich miastach, jak Wiedeń, Berlin oraz Hannower. Pierwsze rzeźby, które powstały dla cyklu Żelaźni Ludzie, zostały stworzone niemal trzydzieści lat temu. Charakter rzeźby sprawia wrażenie ciężkości oraz epatuje brzydotą. Żelaźni ludzie są toporni, ogromni i masywni, a jednocześnie sprawiają wrażenie całkowicie zagubionych i nieumiejących się odnaleźć. Sprawiają wrażenie również bardzo samotnych. Jest to sposób na wyrażenie industrialnej, bezdusznej dekady. Praca ta wymusza postawienie bardzo istotnych pytań o ludzką tożsamość, o miejsce człowieka na świecie oraz jego wartość. Z całą pewnością obok takiej rzeźby nie można przejść w sposób obojętny. Wywoływać ona może szeroką skalę odczuć i emocji; począwszy od zachwytu do zdumienia, zaskoczenia oraz dyskomfortu i niepokoju. Krąg 2000 Azyl Żelaznych Ludzi znajduje się nieopodal centrum miasta przy ul. Kilińskiego (droga dojazdowa do kolei linowej).
